hamiş..

Türkçe dersinde kompozisyon yazmamız istenirdi. biz de yazdıklarımız fazla görünsün, 7,5 puan daha fazla alalım diye kağıdı doldurmaya çalışır, eşanlamlı sözcuklerin en uzun olanlarını seçer, veya yerine ya da yazardık ki bir karakter daha fazla kullanmış olalım derdik. yıllar geçiyor okul sıralarından uzaklaşıyoruz ama içi boş tencereleri sofraya koyma adetimizden bir türlu vazgecemiyoruz. tıpkı kalitesiz elyaftan yapılmış yastıklar gibi. kabarık, insanı cezbeden ama başını koyar koymaz karyolanın sertliğini bile hissedebilecek kadar kafamızın içine gömüldüğü sunnı bir satafat. daha geriye çocuklugumuza gittiğimizde aslında suçu pamuk şekerine de atabiliriz.

söz sanatı, kelime oyunlarıyla uğrasanlara önemli not: bkz Atay,Oğuz(2002). Tutunamayanlar,İletişim yay. İstanbul,222-223.