beşeri ilişkiler bu. beşer de şaşar da...

son 3 gündür çok gerginim. eğitime gittiğim okulda basıma bir kaza geldi. ama bunu ispat edemiyorum. yaklaşık 7 kişiyle ya da daha fazla bilmiyorum kavga ettim. ortaya birçok delil sundum. canımı dişime taktım. en son üniversitenin son sınıfında 2 gün giydiğim ayakkabıyı iade ettiğimde bu kadar şirret olmuştum. koca çarşıda birsürü ölçüm yapmıştık. şimdi aynı ölçumleri tamponlarla yaptım. sonuç: okul yönetimi-ki bunlar buranın en büyük şirketinni açtığı bir özel okul ki bunlar son derece cimri ki bunlar son derece kene- mobilyacılar benim çenemden kurtulmak için suçu kabul ettiler. bunda gelen velileri korkutmamın da etkisi büyük olabilir. işin kötüsü aynı yere bir hafta daha gideceğim. onların yemeklerini yiyor, tüm imkanlarından yararlanıyor bir güzel de tuvaletlerine s.cıyorum.

yüzüme binbir türlü maske,bazen derse girerken de yüzümde kalıyor, pardon diyorum.

ramazan ayında trt ekranlarında ahmet özhanın bir dizisi çıkardı. "paşa paşa senden büyük Allah var!" demişti babası sümer tilmaç. aynı o edayla, coşkuyla, hırsla " öğrenen okuluz diyorsunuz ama daha öğrenen birey olamamışsınız!" diyeceğim son gün.

kötüye gidiyor durumlar. kavga, gürültü eksik olmuyor etrafımda. gerginim. kopmak üzereyim. pişman oluyor muyum? genelde hayır. ama özelde evet. aynı durum gereksiz magazin programı izleyince oluyor. izliyorsun sonuna kadar, bitince neden izledim diyorsun. ama bir sonraki gün pınar altugu da, kaya çilingiroğlunu da yine izliyorsun. diyeceğim şu ki olaylar sonrası kimi zaman eşşekler gibi anırıp "affeaaat beni" diyesim geliyor. anırma hissi geliyor ama o gelmeyince tekrar o his yerine oturuyor. gişe işllemleri için aldığı sıra numarasını bankaya giren en şişman kişiye veriyor. çünkü en çok o terlemiş oluyor. en çok karbondioksit ondan çıkıyor. bu olay birkaç gün böyle sürüyor. en sonunda ne o eşşekten ses çıkıyor ne de şişkolar eskisi gibi terliyor.