dün uzun zamandan sonra otobüse bindim. hatta binmedim. durakta bekledim. yarım saat sonra geleceğini bildiğim halde belediye otobüsünü bekledim. gelip geçen halk otobüslerinin yüzüne bile bakmadım. çarşı dönüşü saateleriydi. simit alınıp eve dönüş saatleriydi aynı zamanda geçmiş zamanlar için. ben çay içmezdim o yıllarda o yüzden durakta başlardım yemeye. tam saati dolmuştu otobüsün uzaktan göründü ama ben halk otobüsüne bindim. hem de en son bindim. tüm yolu ayakta geldim. otobüste ayakta oturunca mı daha çabuk biter yol koşunca mı acaba?

dün uzun zamandan sonra boş boş bir yerde etrafı izleyerek oturdum. yarım saat önce güzel şeyler olmuştu çünkü. sümüklü günlerden ayrılma saatleriydi.

dün uzun zamandan sonra evden çıktıgımda hava aydınlıktı.ekinokstan sonra saatlerin ayarlarıyla oynama zamanı gelirdi. daha vardı ekinoksa bir de vize alıp bir yerlere gitmeye. kürk mantolu bir madonna edasıyla 9. hariciye koğusundan çıkıp saateleri ayarlama enstitüsüne gidip gelme saatleri bu saatler.