içerdeyken düşünecek çok vaktim oldu.

bugun kısa süreli de olsa tuvalette kaldım ve içerdeyken düşünecek çok vaktim oldu. bu ilk kez başıma gelmiyordu. burada daha önce bahsettim mi bilmiyorum. eski yazıları taramayı hiç canım çekmiyor. yazdıktan sonra kendimi okuyamıyorum. neyse efendim.
bu defa yanımda telefonum da yoktu. kimseyi arayamazdım. yakında Enver abi vardı ama. seslenirsem sesimi duyardı aslında ama ortalığı karıştırmaya kapı açıldıktan sonra ahihihi şey benim ellerimi yıkamam lazım demeye hiç niyetim yoktu. bilgisayarı açınca mütemadiyen tuvalet ihtiyacı hissediyordum. çay içince de aynısı oluyor, sigara içince de. hadi sigarayı geçtim. ama her sabah masama gelen çayı ve masa üstü bilgisayarımı nasıl geçebilirdim, nasıl vazgeçebilirdim. hadi çaydan da vazgeçtim. zaten bu aralar vazgeçilmezim elmam. hem kaka yapmıyor hem de kanseri önlüyor. sevdiğim insanlar kanserden yakınlarını kaybetiler zaten. bir de beni kaybetmelerini istemem.
düşünce çemberimin içine bir anda tuvaletlerdeki kaka biriktirme kabı geldi.daha doğrusu gözüm takıldı. acaba dışardan o "tak" sesi duyuluyor muydu? masamın üzerine koysam bunu nasıl olurdu? içine toplu iğne falan koysam kimse benden birşey istermiydi. en azından yazılı birşey istemeyecekleri kesindi.

birkaç zorlamadan sonra kapı açıldı. ellerimi lavantalı iğrenç kokulu sıvı sabunla yıkadım. kağıt havlu rulosunu dirseğim yardımıyla tutup bir yaprak kopardım. odama gittim. çayımı bitirmek istemedi canım. skin dinledim. düzeltmeleri yaptım. akşam oldu eve geldim. fıstık yedim. istatistik çalıştım. yazı yazdım. boyama kitabındaki hayvanları inceledim. yatmadan 5 saat önce birşey yemeyin diyorlardı. aldırmadım. fıstıklı helva yedim. karar aldım. kıskançlık yaptım. 3 kulhuvallah 1 elham okudum. yatacağım.